Tot we elkaar weer ontmoeten, papa

Esther Yale groeide op en vertrouwde uitsluitend op haar vader, Edmund Yale, nadat haar moeder, May Dayne, het gezin had verlaten. Jaren van overwerk eisten haar gezondheid, en Esther kreeg kanker. Omdat ze moeite had om de medische kosten van haar vader te betalen, zocht ze met tegenzin hulp bij haar vervreemde moeder, die een nieuw leven voor zichzelf had opgebouwd. Haar poging om opnieuw verbinding te maken stuitte echter op felle tegenstand van haar grootvader. Na het tragische overlijden van Edmund aanvaardde Esther, gebukt onder verdriet en wrok, een baan als verzorger in de Dayne Residence. Ondergedompeld in de wereld van haar moeder begon ze de diepten van May's verborgen liefde en opofferingen bloot te leggen. Langzaam maakte Esthers haat plaats voor begrip en vergeving. Toen Esther werd geconfronteerd met een terminale diagnose, bracht ze het ultieme offer om haar jongere broer te redden, waarbij ze een erfenis van liefde en verzoening achterliet.