Twintig-Twintig

‘Alsjeblieft, laat me gewoon gaan.’ Ze zeiden dat twintig worden een nieuw begin zou zijn, maar voor Dahee was dat niet het geval. Ze bleef onveranderd onder de schaduw van haar moeder. Diep van binnen bleven opstandige gedachten opborrelen. Ze wilde leven als zichzelf, niet alleen als de dochter van haar moeder. Slechts één stap buiten het hek. Nu, als pas volwassene, verzamelt Dahee de moed om die eerste stap te zetten.